سلام برماه...
سلام برمهر...
سلام برامید دل ها...
سلام گوشه نشینی که هماره باب مهرت می کوبد ودر بیابان فراقت دست گیریت را می طلبد.
تو بهترین روی دیدنی....
ای بهترین منظر و ای بهترین مرئا....
تو بهترین سرود خواندنی....
چرا نخوانمت؟...
عشق تو سوزان ترین سوزسینه است و هجر تو داغ ترین داغ هجران...
ای عزیز!
قدم نه بر چشمان من...
قدم نه که لب های خشکیده کویر دلم در عطش فراقت تلظی می کنند...
این از پا افتاده کشکول گدایی اش را آورده تا با تعهدی دوباره آن را پر از عهد کند...
عهد عشق...
عهد وفا...
عهد عطش...
عهد انتظار...
می خواهید بدانید نزدیک ترین بندگان به خدا کیانند؟
می خواهید بدانید بهترین حال و بهترین حالت زندگی چه موقع است؟
پس پای درس بهترین استاد می نشینیم و گوش جان به کلام گهر بارش می سپاریم:
امام صادق علیه السلام:
نزدیک ترین بندگان به خدا،که خدا پیش از هر گروهی از آن ها راضی و خشنود است ،
آنانی هستند که حجت خدا از چشم آن ها ناپدید می شود و آن ها او را نمی بینند و جایگاه
او را نمی شناسند،با این همه به وجود حجت خدا باور و یقین دارند و می دارند و می دانند
پیمان او یاطل نشده است.
در چنبن هنگامی هر صبح وشام منتظر ظهور و گشایش باشید.(بحار،ج52،ص145)
آری...
نادیده عاشق شده اند...
تا کسی رخ ننماید دل کس را نبرد یار ما رخ ننمود و دل ما را ربود
به راستی ما صبح و شب منتظریم؟...
آیا اطرافیان ما از ما بوی انتظار استشمام می کنند؟...
آیا اعمال و رفتار ما رنگ و بوی انتظار دارد؟...
آیا انتظار ما تا حدی است که بر محیط و اطرافیانمان تأثیر بگذاریم؟...
....خوشا به حال اون هایی که بعد از نیمه شعبان،عید انتظار،یک پله،بلکه صدها پله از نردبان تعهد و استقامت بالاتر می روند.
ما مه مهر موکبی داریم
یار از دیده غائبی داریم
شده مجذوب هرکه دیده وما
یار نادیده جاذبی داریم
گو به ما ظلم بی حساب کنند
ما امیر محاسبی داریم
خود تو مطلوب عالمی نه همین
ما دل چشم طالبی داریم
خصم،تاراج می کند تو بیا
تا بدانند،صاحبی داریم
یارب این شام را سحر گردان
آن سفر کرده را تو برگردان
اللهم عجل لویک الفرج وامنن علینا برضاه واجعلنا من خیر اعوانه و انصاره...