خیلی وقته که از زندگی توخیمه حرفی نزدم...
یادش بخیر.وقتی که هنوز اسم وبلاگ زیر خیمه بود گه گاهی به دوری خودمون از خیمه امام عصرعلیه السلام
 اعتراف می کردم ولی حالا که خیمه مون سبز شد دیگه اعتراف هم ...
مدتیه خداتوفیق داده به یکی دیگه از عوامل عقب افتادگی مون از خیمه امام زمان علیه السلام فکر کنم!!
فعلا فقط در حد فکر!
تا حالااین سوال براتون مطرح شده که آیا نوکرای حضرت یا اونایی که محل زندگیشون درباطن،
 نزدیکای خیمه حضرته حسادت می ورزن یا نه؟!
 به نظر شما اونها در خدمت کردنشون ویا حتی کارهای عادی روزمرشون ویا در هنرهاوامتیازاتی
 که خدا بهشون داده نسبت به هم حسادت می کنن؟!
 به نظر شما اونها وقتی می بینن اطرافیانشون،دوستانشون،رقیبانشون به جایی رسیدن یا خدمتی از
 دستشون براومده این جور فکر می کنن که ای کاش من یا ما یا بچه من،یا فلان  کس من به جای او
 این کاررا می کردیم؟! یا فقط غبطه می خورن که ای کاش ما هم...؟
به نظر شما این درسته که می گن خانم ها بیشتر از آقایون حسادت می ورزن؟!!!
جوابش هر چی باشه نظر من اینه که در مراحل حساس زندگی،مخصوصادر جریانات عاطفی واحساسی زندگی،
 پای خیلی ها چه زن وچه مردش می لغزه!!مخصوصا وقتی پای خودنمایی،خودخواهی وسط میاد.
 شدت لغزش ولرزشش نمی دونم چند ریشتره! ولی همش بستگی داره به اینکه فاصله زندگی ماها تا خیمه حضرت
 چه قدره؟
حالا یه مقایسه درزندگی خودمون!
آیا همیشه وقتی خبری از کسی به گوشمون می رسه یا به چشم می بینیم که حاکیه از یه خدمت،یه کارمثبت،
یه هنرخاص ویا یه امتیازه خاصه ویا کسی با کسی ارتباط داره ؛ارتباط علمی، عاطفی ،معنوی! ویاهرنوع ارتباط
 شرعی که قابل تصوره (که مثلاای کاش مابه جاش داشتیم!) خوشحال می شیم یا گاهی هم حسادت چاشنیش میشه
 ویا برعکس؟معمولا حسادته گاهی هم خیرخواهی وخوشحالی چاشنیش میشه؟!
خلاصه خوش به حال اونی که در امتحان مبارزه با حسادت نمره قبولی میاره!نمره بیستش پیش کش!!
خوش به حال اونی که زندگیش یه جوری با طناب خیمه حضرت گره خورده که اصلاحسادت به زندگیش راه نداره؛
سیستم فکرش با فونت حسادت، ناسازگاره!!
 من شاید توزندگیم بیشترازدو سه نفر آدم این جوری را ندیده باشم!می دونین چه طوری هستن؟
دقیقا مثل حالتی که هر کدوم از ما نسبت به مادرخودمون داریم!تاحالا شده نسبت به مادرمون حسادت کنیم؟!نه؛چرا؟
چون اون قدرنسبت به مادرخودمون دلسوزی داریم که اصلا حسادت نسبت به اورا مسخره یا دیوونگی فرض می کنیم.
نوکرای حضرت هم همین جورن!نسبت به همه دل سوزن!دوست دارن هر کی به هر نحوی به امام زمانش خدمت کنه!
هدفشون خدمته!فقط خدمت!بدون یک درصد خودنمایی! بدون چاشنی خودخواهی!بدون...