گل ناشکفته

1. بلاذری نویسنده بزرگ کتاب معروف«الانساب» پیرامون سقیفه چنین می گوید:

«...ابوبکربه دنبال علی فرستادتا بیعت نماید.اما او بیعت نکرد.
 پس عمر در حالی که ابزار آتش افروزی به همراه داشت بدانجا آمد.
فاطمه اورا در کنار در خانه دید و به او گفت:
پسر خطاب!آیا می خواهی در خانه ام را بر روی من آتش بزنی؟
عمر گفت: بلی، و آتش زدن در خانه ی تو برای تقویت رسالت پدرت است!!»
 (انساب الاشراف،ج1،ص586،چاپ دائرة المعارف قاهره)

2.ابن جریر طبری در کتاب مشهورتاریخ خود در مورد ماجرای سقیفه چنین می نویسد:
عمربن خطاب به سوی منزل علی آمد. در آنجا طلحه و زبیر و گروهی از مهاجران بودند.
عمر صدا زد: برای بیعت از خانه بیرون آیید وگرنه به خداسوگند خانه را بر سرتان آتش
می زنم...!(تاریخ طبری،ج2،ص 433،چاپ بیروت)

3.تاریخ نگار معروف ابن قتیبه در«الامامة والسیاسة»[که هم پای کتاب های سابق است]
در مورد جریان تأسف بار سقیفه می نویسد:
 «ابوبکر دریافت کسانی که از بیعت با او سرپیچی کرده اند نزد علی اند.
پس عمر را به جانب ایشان فرستاد.عمر به آن جا آمد وبا فریاد آنان را که در خانه علی بودند
 فرا خواند.اما کسی از خانه خارج نشد.هیزم خواست و گفت:
 سوگند به کسی که جان عمر در دست اوست از خانه خارج شوید
 وگرنه خانه را بر سر ساکنانش آتش می زنم. به او گفتند :
ای ابا حفص ،فاطمه در این خانه است.گفت :باشد...
سپس عمر برخاست وبه همراه گروهی به در خانه فاطمه آمد.
در را کوبیدند،وقتی که فاطمه صدای آنها رل شنید با صدای بلند فریاد زد:
 پدر! ای رسول خدا!پس از تو از دست پسر خطاب و پسر ابوقحافه چه می کشیم.
 آن گروه وقتی که صدای گریه فاطمه را شنیدند،با چشمی گریان از آنجا دور شدند.
نزدیک بود دل هایشان گدازان و جگرهایشان سوزان گردد.
عمر به همراه عده ای باقی ماندند.علی را از خانه بیرون آورده ،او را به سوی ابوبکر
بردند وبه او گفتند:بیعت کن.علی گفت: اگر بیعت نکنم چه می کنید؟
گفتند:سوگند به خدایی که جز او خدایی نیست گردنت را می زنیم!»
(الامامة والسیایة،ص13-12،چاپ مکتب التجاریة الکبری-مصر)