السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
من آهوی افتاده در دام رضایم
ای افتخار ما !
به تو می بالیم و به تو می نازیم...
به کرمت...به نظرت...به وجودت... به حریمت...
به لطفت که هر بی پناهی را زیر سایه اش در بر گرفته است...
وبه نگاهت که هرقلب ملتهبی را آرام می سازد...
ای امام رئوف!
در این دریای پر تلاطم وسوسه ها ودر این سیاهی شب های عصرغیبت،
چشمان ما به درگاه نجات بخشت خیره شده،
تا که گوشه چشمی بر این بیچارگان آستانه غرق وگمراهی افکنی واز این گرداب غفلت رهایی بخشی.
ای مهربان!
دل مجروح داغ دیده ازهجران ما به پنجره فولادین عطوفتت گره خورده
وچشمان غیبت دیده ما خاک آستان حضورت را سرمه کشیده است...
ای شفا بخش!
دریاب مارا...
دو بیتی که امام رضا علیه السلام به ابیات دعبل خزاعی اضافه کردند:
وقبرٌ بطوس یا لها من مصیبةٍ توقدّ فی الاحشاءبالحرقات
الی الحشر حتی یبعث الله قائماً یفرّج عنّا الهمَّ والکرباتِ
:وقبری در طوس است که برای آن مصیبت هایی است که تا روز قیامت آتش ازدل های سوخته شعله ور خواهد بود.تا آن که خدا قیام کننده
ومنتقم ما را برانگیزد و غصه و اندوه مارا بر طرف سازد.
دعبل عرض کرد: من قبری از شما خانواده درطوس نمی شناسم، این که فرمودید قبرچه کسی است؟فرمود:
آن قبر من است.روز ها وشب ها به پایان نمی رسد که طوس محل رفت وآمد شیعیان و
زائران من می گردد.
بدانید هر کس مرا در شهر طوس ودرآن غربت زیارت کند فردای قیامت با من و درجه
من خواهد بود در حالی که گناهانش آمرزیده شده باشد.
...ما نیز خدای متعال را به غربت و مقام ومنزلت امام رضاعلیه السلام قسم می دهیم که هر چه زود تر دل حضرتش را با مژده ظهور فرزندش شاد فرماید.
یارب الرضا بحق الرضا اشف صدرالرضابظهورالحجه...
واز او می خواهیم که توفیق زیارت با معرفت حضرتش را هر چه بیشتر به عطافرمایدتا بار دیگرخاضعانه ومشتاقانه بر در حریمش بایستیم وعرضه بداریم:
اللهم انّی وقفت علی باب من ابواب بیوت نبیک صلواتک علیه واله...
واعلم انّ رسولک وخلفائک علیهم السلام اَحیاءٌ عندک یرزقون،یرون مقامی ویسمعون کلامی و یردّون سلامی...
وفتحتَ باب فهمی بلذیذ مناجاتهم...
...خدایا تو را شاکریم که درِ درک لذت مناجات با امامان ما را به روی ما بیچارگان باز نمودی.
خدایا این نعمت را از ما مگیر و لحظه به لحظه برآن بیفزا!
